Başlığı görüp güzel bir kar hikayesi anlatacağımı sanmayın. Birkaç kez daha başıma gelince yazmak ve paylaşmak istedim.
Malum İstanbul’da kar yağınca trafik felç. Çalışanlarda toplu ulaşım araçlarına mahkum oluyor. Bu kışta ve Sibirya soğuklarında bulduğumuz otobüse kendimizi atıyoruz.
Ancak, bu otobüslere savaş açmış bir genç nesil var. Çocuk mu ergen mi belli değil.
Tek yaptıkları yoldan geçen otobüslerin camına en sert kartopunu isabetle atmak. Nasılda zevk alıyorlar. Hepsinin ağzı kulaklarında, otobüstekiler bu ani çarpma sesinden korkar mı, şoför sinirlenir mi, cam kırılır mı, hadi daha da kötümser olayım, can acıtıcı bir kazaya sebebiyet verebilir miyiz diye hiç düşünmüyorlar.
Neden bu çocukların eğlence anlayışları zarar vermek odaklı, nasıl böyle bir şeyden keyif alınır?
Bir de cesurlar, hesap sorunca karşılığı ağzı kulaklarında bir kartopu daha. Biliyorlar ya kimse onlarla uğraşmayacak ceza vermeyecek.
Eskiden bir yazı okumuştum, trenlere taş atan çocuklar hakkında. Hala trenlere taş atılıyor mu?
Trene taş atanlarla otobüse kartopu atanlar kıyaslanmaz ama içimizdeki bu saldırma, vurup kırma, zarar verme duygusunu köreltmek gerek.
Fatih Altaylı gibi olacak ama yazmak istiyorum;
Ne zaman adam oluruz, otobüslere kartopu atmaktan zevk almamaya başladığımızda
İSTANBUL’A ASIL KAR ŞİMDİ YAĞDI
Neyse pazartesinden perşembeye kadar İstanbul’a sıkı bir kar yağdı. Biraz karın güzel güzünü görmeli…
İşte fotoğraflar…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder